بیانیه کمیته بین‌المللی صلیب سرخ
۹ خرداد ۱۴۰۴ (۳۰ می ۲۰۲۵)
سخنرانی بوریس کلسویک، معاون نمایندگی منطقه‌ای کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در شرق آسیا، در مجمع جهانی میانجیگری بین‌المللی، هنگ‌کنگ، چین، ۳۰ مه ۲۰۲۵
مهمانان محترم، خانم‌ها و آقایان،
افتخار بزرگی است که امروز به نمایندگی از دفتر منطقه‌ای کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) برای شرق آسیا در این رویداد مهم حضور داشته باشم. مایلم با تبریک به دفتر آماده‌سازی سازمان بین‌المللی میانجیگری و همه کشورهای عضو برای این دستاورد، آغاز کنم. همچنین می‌خواهم از برگزارکنندگان برای دعوت از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهت شرکت در این مناسبت مهم، صمیمانه تشکر کنم.
خانم‌ها و آقایان، امروز کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در بیش از ۹۰ کشور در سراسر جهان حضور دارد و خدمات بسیار ضروری را به افراد متأثر از مخاصمات مسلحانه و خشونت ارائه می‌دهد. میانگین طول مدت حضور کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در ۱۰ عملیات بزرگ خود بیش از ۴۰ سال است؛ و در سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۲۰ مخاصمه مسلحانه در سراسر جهان وجود داشت که پیامدهای انسانی و زیست‌محیطی شدیدی به همراه داشت.
امروزه تعداد مخاصمات مسلحانه و چرخه‌های خشونت در حال افزایش است، اما فضای بشردوستانه به سرعت در حال کاهش است. به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد کنوانسیون ژنو در سال گذشته، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، سرکار خانم میریانا اسپولیاریک پرسید: «صلح‌سازان کجا هستند؟ مردان و زنانی که مذاکرات پایان‌دهنده به جنگ‌ها را رهبری کنند کجایند؟» من نیز هنگامی که به مدت چهار سال مخاصمه را در کشور خودم (بوسنی و هرزگوین) در دهه ۱۹۹۰ تجربه می‌کردم، به همین مسئله فکر می‌کردم. متأسفانه امروز نیز همین پرسش‌ها قویاً تکرار می‌شوند.
تأسیس سازمان بین‌المللی میانجیگری می‌تواند امیدواری ایجاد کند، زیرا مجمعی وجود خواهد داشت تا در آن مخاصمات مسلحانه از طریق میانجیگری پایان یابد، یا توافق‌نامه‌های بشردوستانه برای کاهش درد و رنج انسانی در طول مخاصمات مسلحانه و خشونت منعقد شود. مجمعی که در آن می‌تواند توأمان گفتگو شکل گیرد و از مخاصمه مسلحانه و خشونت به طور کلی جلوگیری شود. مجمعی که در آن صلح‌سازان و مذاکره‌کنندگان احتمالی می‌توانند علیه نادیده گرفته شدن حقوق بین‌المللی بشردوستانه و علیه درد و رنج انسانی سخن بگویند.
در سپتامبر ۲۰۲۴، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به همراه برزیل، چین، فرانسه، اردن، قزاقستان و آفریقای جنوبی یک ابتکار جهانی را برای تقویت تعهد سیاسی به حقوق بین‌المللی بشردوستانه به راه انداختند.
این طرح به دنبال غلبه بر شکاف‌ها و بن‌بست‌های سیاسی است، حتی اگر تنها برای احیای کمترین انسانیت در جنگ باشد. از طریق گفتگو و اراده سیاسی، ممکن خواهد بود اختلافات را مسالمت‌آمیز و بدون توسل به نیروی مسلح و گرفتار شدن در چرخه‌های طولانی خشونت میانجیگری کرد. با پیوستن بسیاری از کشورهای جهان به این طرح، امیدواریم که همه کشورهای عضو سازمان بین‌المللی میانجیگری و دیگران نیز به این ابتکار بپیوندند و هدف آن را پیش ببرند. دفاع از بشریت و تقویت تعهد سیاسی به حقوق بین‌المللی بشردوستانه، یک تلاش جمعی است.
طرح جهانی حقوق بین‌المللی بشردوستانه بر هفت جریان موضوعی تمرکز دارد که یکی از آن‌ها «حقوق بین‌المللی بشردوستانه و صلح» است. این جریان کاری بر این موضوع تمرکز دارد که چگونه احترام به حقوق بین‌المللی بشردوستانه می‌تواند محیطی مساعد برای صلح ایجاد کند. این جریان کاری به بررسی رابطه متقابل بین حقوق بین‌المللی بشردوستانه و مذاکرات صلح می‌پردازد: چگونه پایبندی به حقوق بین‌المللی بشردوستانه با جلوگیری از نقض‌هایی که به درگیری دامن می‌زند، صلح را تسهیل می‌کند، و به همین ترتیب، چگونه مذاکرات صلح باید تعهدات حقوق بین‌المللی بشردوستانه را برای تضمین راه‌حل‌های پایدار و قانونی در نظر بگیرد. انجمن‌های میانجیگری این قدرت را دارند که انطباق با حقوق بین‌المللی بشردوستانه را ترویج و اجرا کنند.
خانم‌ها و آقایان، امسال کمیته بین‌المللی صلیب سرخ ۱۶۲ ساله می‌شود و یک چیز مسلم است: جهان امروز دیگر همان دنیای سال ۱۸۶۳ نیست. در سال ۱۸۶۳، اکثر مصدومین مخاصمات را مبارزان تشکیل می‌دادند، اما امروزه تعداد قریب‌به‌اتفاق مصدومین غیرنظامیان هستند که اکثریت آن‌ها را نیز زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. با افزایش تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیکی، زبان جنگ عادی‌سازی شده است و مردم به آرامی نسبت به فجایع جنگ حساسیت خود را از دست می‌دهند.
صلح و امنیت جهان هرگز با اندازه زرادخانه تسلیحاتی دولت‌ها یا هزینه‌های نظامی آن‌ها تضمین نشده است. با این حال، آنچه می‌تواند صلح و امنیت بیشتری برای جهان به ارمغان بیاورد، صلح‌طلبان، قهرمانان بشریت و مدافعان حقوق بین‌المللی بشردوستانه هستند.
میانجیگری دولت به دولت یک روند حیاتی است که می‌تواند به مخاصمات مسلحانه و خشونت پایان دهد. به‌عنوان چند نمونه، میانجیگری توافق‌نامه‌های صلح، توافق‌نامه‌های آتش‌بس یا توافق‌نامه‌های تبادل اسرا، آثار بشردوستانه عمیق و فوری بر کسانی که در مناطق درگیری زندگی می‌کنند و همچنین بر صلح و ثبات جهانی دارند. حل‌وفصل مسالمت‌آمیز اختلافات نه تنها قدرت پایان دادن به مخاصمات مسلحانه بلکه قدرت جلوگیری از خشونت‌های آینده را نیز دارد. دولت‌ها باید دوباره راهی برای گفتگو پیدا کنند. ایمنی، سلامت و رفاه این سیاره بر دوش رهبران دولت‌ها است.
امیدوارم امروز آغازی بر پایان مناقشاتی باشد که به خشونت می‌انجامند.
می‌خواهم یک بار دیگر از برگزارکنندگان برای دعوت از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهت حضور امروز در اینجا تشکر کنم و برای سازمان بین‌المللی میانجیگری آرزوی موفقیت بسیار دارم.
دیدگاه‌ها